من یک شیعه دوازده امامی هستم . در نظر دارم با تمام توان و با کمک شما دوستان در عرصه جنگ نرم و جهاد مجازی به نبردی مقدس بر علیه شیطان بزرگ به سرکردگی صهیونیزم بین الملل بپردازم .
امید است شما دوستان ما را در این امر خطیر یاری نمائید.((اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته و المستشهدین بین یدیه))
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 37
بازدید دیروز : 9
کل بازدید : 23685
کل یادداشتها ها : 19
ما دو سوّم این ماه پر فضیلت را تقریباً پشت سر گذاشتیم؛ دهه سوّم أفضل از دهه اوّل و دوّم است.باید واقع خود را دریابیم که احدی به داد ما نمی رسد و داد ما هم به گوش احدی نمی رسد. چون احدی به داد ما نمی رسد: یوم یف رّ المرء م ن اخیه (1)، همه از دیگران گریزانند. صدای ما به گوش احدی نمی رسد، چون این صدا پاسخ ندارد؛ فقط رنج می آورد. بهشتیان از صدای رنج آور برای همیشه مصونند. اگر ما این ایام به داد خودمان نرسیدیم، کسی به داد ما نمی رسد. نگاه فقهی بسیاری از بزرگان به احادیث اخلاقی ما بسیاری از نصوص دینی را از مرز مقدّس فقه جدا کردیم، به بخش اخلاق بردیم؛ در بخش اخلاق هم که کاری نکرده ایم ! اینکه گفتند : اگر همسایه گرسنه باشد، اگر مسلمانی استغاثه کند و شما به دادش نرسید، فلیس ب مسل م (2)؛ ازاین لحن ها بسیاری از بزرگان ما حکم فقهی فهمیدند. ما متأسفانه اینگونه از نصوص آموزنده را از مرز فقه بیرون بردیم، گفتیم حکم اخلاقی است. باحکم اخلاقی هم معامله مستحب کرده ایم ! نمی دانیم که حکم اخلاقی در علم کلام با ما چه می کند ! این رذائل اخلاقی با ما چه می کند !! ممکن است فقیه، فتوا به حرمت ندهد، ولی یک عالم اخلاق بگوید : این خصیصه ولو گناه فقهی نیست، مار و عقرب درون است. وقتی آن را از فقه بیرون بردیم و بحث محققانه اخلاقی هم نکردیم؛ آنگاه خود را آزاد می پنداریم. ادامه مطلب...
